آتش سوزی مراتع قره داغ؛ اولین بار نبود و آخرین بار هم نیست.

طی روزهای گذشته شاهد وقوع آتش سوزی در مراتع اهر بودیم؛ در طول یک شبانه روز هم مراتع شمالی اهر (شئیور داغی) و هم مراتع جنوبی اهر (گئچی قران داغی) از حریق (حال عمدی یا سهوی) آسیب جدی دیدند.

آتش قسمتی عمده و مهمی از مراتع را درنوردید و تا مدیریت بحران و مسئولان شهری به خود بجنبند خسارت وارد شد و اما … تنها ابزاری که در دست نیروهای مقابله با آتش “بیل” و نهایتا “کپسول آتش خاموش‌کن ساده” بود!

در دنیای مدرن امروزی و با حساسیت بالا و به حقی که بر حفظ و نگهداشت محیط زیست وجود دارد و در عین حالیکه قره داغ یک منطقه غنی و ثروتمند هم به لحاظ ذخایر و گونه های گیاهی و جانوری و هم بلحاظ وجود معادن و گردشگری و درآمدزایی است، استفاده از بیل در این شرایط هیچ توجیهی ندارد و با قاطعیت می توان گفت عمده دلیلی که باعث شد خسارت به میزان بالا وارد شود و مراتع بیشتر آسیب ببینند “نبود تجهیزات” بود.

تجهیزاتی همچون ماشین های آب پاش و هلی‌کوپتر اطفاع حریق، یقینا می توانست آتش را در همان ساعات اولیه مهار کند و از وارد شدن خسارت به این وسعت جلوگیری بعمل آورد.

مخلص کلام اینکه؛ آتش بار دیگر قره داغ را سوزاند و این اولین بار نبود و آخرین بار هم نیست؛ لذا شایسته است علاوه اینکه نهادهای متولی در بحث هشدار و فرهنگ سازی بیشتر، از تکرار وقوع چنین حوادث تلخی ایفای نقش و جلوگیری می کنند، مسئولان ارشد منطقه به مبحث چرایی نبود تجهیزات ورود کرده و لااقل برای کل منطقه از محل اعتبارات دولتی یا مسئولیت اجتماعی معادن و سایر بنگاههای اقتصادی موجود، که فی الحال در بحث عوارض و مالیاتهای دولتی برای خزانه مرکزی یا برای برخی مسئولین با طرح ها و پیشنهادات خرد و غیر موجه خلاصه شده است، به فکر تامین تجهیزات و بالاخص هلی کوپر اطفای حریق باشند.

در هر کاری خطاها برای بار اول اشتباه هستند اما اگر تکرار شوند انتخابند و اینهمه خسارتی که وارد شد انتخاب ما بود؛ چرا که همانگونه که توضیح داده شد ما می دانستیم که تجهیزات نداریم و وجود تجهیزات می توانست قائله را در همان ساعات ابتدایی ختم کرده و خسارات را به کمترین میزان آن برساند.

پایان/